Maltese

Η Μαλτέζ είχε αναγνωριστεί ως φυλή FCI υπό την αιγίδα της Ιταλίας το 1954, κατά την ετήσια συνεδρίαση στο Interlaken της Ελβετίας.Το τρέχον πρότυπο FCI χρονολογείται 27 Νοέμ του 1989, και τις τελευταίες μετάφραση από τα ιταλικά στα αγγλικά με ημερομηνία,6 Απριλίου 1998. Η αμερικανική λέσχη ρείθρων αναγνώρισε τηνφυλή το 1888, τελευταίο πρότυπο της είναι από 10 Μαρτίου, 1964.

ΕΜΦΑΝΙΣΗΧαρακτηριστικά περιλαμβάνουν ελαφρώς στρογγυλεμένο κρανίο,με ένα δάχτυλο σε επίπεδο θόλο, και ένα μαύρο κουμπί μύτη και τα μάτια. Το σώμα είναι συμπαγές με το μήκος ίσο με το ύψος. Τα αυτιά με πτώση (μερικές φορές) και μακριά μαλλιά, και περιβάλλεται από σκούρο χρωματισμό του δέρματος (που ονομάζεται "Halo"), δίνει Μάλτας εκφραστικό βλέμμα τους. Μύτες τους μπορεί να εξασθενίσει και να γίνει ροζ ή ανοικτό καφέ στο χρώμα, χωρίς έκθεση στον ήλιο. Αυτό συχνά αναφέρεται ως "μύτητο χειμώνα" και πολλές φορές θα γίνει μαύρο και πάλι με αυξημένη έκθεση στον ήλιο. Επίσης, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα Μαλτέζ αναπαράχθηκαν αρχικά σε διάφορα χρώματα, αλλά τώρα μόνο που εκτρέφονται σε λευκό με περιστασιακές λεμονί ή καφέ σημάδια.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣΤα Μαλτέζ έχουν εκτραφεί να είναι μαζεμένα σκυλιά,συντροφιάς και αναπτύσσονται με αγάπη και προσοχή.Είναι πολύ ζωηρό και παιχνιδιάρικο.Κάποια Μαλτέζ μπορεί να είναι λιγότερο προσεκτικά με τα παιδιά για αυτό πρέπει να επιβλέπονται από τους γονείς.Αν τα κοινωνικοποιήσετε από μικρή ηλικία θα μειώσει αυτή την ''απροσεξία''.Τα Μαλτέζ προτιμούν να βρίσκονται μέσα στο σπίτι αλλά και στην αυλή.Τα σκυλιά αυτά είναι κατάλληλα για διαμερίσματα και είναι εξαιρετικό κατοικίδιο για τα αστικά κέντρα.Καμιά φορά τα μαλτεζάκια μπορεί να υποφέρουν από άγχος αποχωρισμού.Αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο ιδιοκτήτης.

Φοβάστε μήπως το σκυλάκι σας δεν δεχτεί ένα δεύτερο;

Ο Δεύτερος Σκύλος

Ο συνηθέστερος είναι για να έχει συντροφιά ο σκύλος τους όταν μένει πολλές ώρες μόνος του και υπάρχει κήπος στο σπίτι. Άλλοι πάλι τον θέλουν για να μπορούν να τους ζευγαρώνουν και να διαθέτουν τα κουτάβια. Αν ήδη έχουμε έναν σκύλο συντροφιάς, ζητάμε έναν σκύλο φύλακα ή το αντίθετο. Επίσης, σε κάποιες περιπτώσεις, την αγορά δεύτερου σκύλου επιβάλλουν λόγοι ασφαλείας, όταν ο σκύλος που ήδη έχουμε δεν μπορεί να αντεπεξέλθει μόνος του στα καθήκοντα φύλαξης που έχει επωμισθεί. Δεν μπορούμε βέβαια να μην αναφερθούμε στις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες ο δεύτερος σκύλος βρέθηκε στο δρόμο και υιοθετήθηκε, χωρίς να είμαστε προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο. Να σημειώσουμε και μια σπάνια αλλά υπαρκτή περίπτωση, αυτή των φιλόδοξων εκθεσιομανών που απέκτησαν τον πρώτο τους σκύλο με την προοπτική να σαρώσει όλα τα shows και επειδή δεν έμειναν ικανοποιημένοι, παίρνουν και δεύτερο. Βέβαια, υπάρχουν και χειρότερα: αυτοί που επειδή ο σκύλος τους δεν βγήκε πρώτος, τον «ξεφορτώνονται» και παίρνουν άλλον, αυτούς όμως ας τους χαρακτηρίσει ο καθένας όπως τους αξίζει… Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε κυρίως στη γενική περίπτωση: ένας ιδιοκτήτης που έχει ήδη έναν ενήλικο σκύλο βρίσκεται με ένα κουτάβι. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, ο πρώτος σκύλος ήταν αυτός που συγκέντρωνε όλο το ενδιαφέρον μας, που μονοπωλούσε τα χάδια και τα παιχνίδια του ιδιοκτήτη και όλης της οικογένειας. Μπορούμε να τον παρομοιάσουμε με ένα μοναχοπαίδι και μάλιστα κακομαθημένο. Είναι ανάγκη, λοιπόν, να έχουμε υπόψη μας κάποια πράγματα, ώστε να μην κάνουμε δύσκολη τη ζωή του πρώτου σκύλου ή του κουταβιού, αλλά ούτε και τη δική μας. ΜΕΣΟΤΙΤΛΟΣ. Η πρώτη γνωριμία Αν από την πρώτη στιγμή φέρουμε τους δύο σκύλους σε επαφή και αφήσουμε το κουτάβι μπροστά στο μεγάλο, θα δούμε ότι εκείνος θα το δεχτεί. Πιθανόν θα το μυρίσει και θα παίξει λίγο, άλλοτε θα αδιαφορήσει και άλλοτε πάλι θα γρυλίσει, αν το μικρό γίνεται ενοχλητικό με τα παιχνίδια του. Ακόμα και σε σκυλιά που δεν επιτρέπουν σε κανέναν να πλησιάζει το φαγητό τους, θα δούμε μια απίστευτη ανοχή προς το κουτάβι που θα πάει να φάει από το πιάτο τους. Γενικά, τα ενήλικα σκυλιά δείχνουν υποχωρητικότητα, πράγμα που παρεξηγείται από πολλούς ιδιοκτήτες οι οποίοι θεωρούν ότι ο μεγάλος υποχωρεί από φόβο, επειδή ο μικρός «ήδη έχει πάρει το πάνω χέρι». Όμως κάνουν λάθος.

Η αρχή των μπελάδων
Καθώς το κουτάβι μεγαλώνει, αρχίζει να διεκδικεί αντικείμενα (παιχνίδια, μπαλάκια κ.λπ.) και ίσως ξεκινήσουν οι πρώτες κόντρες στο φαγητό. Στο στάδιο αυτό θα αρχίσουν και οι τραυματισμοί, με κυρίαρχο το μεγαλύτερο σκυλί. Ένα πρώτο βήμα, λοιπόν, είναι να μάθουμε τα σκυλιά να τρώνε στον ίδιο χώρο. Έστω κι αν τα πιάτα τους είναι το ένα δίπλα στο άλλο, δεν τους αφήνουμε να γυρίζουν από πιάτο σε πιάτο, ούτε τους επιτρέπουμε να γρυλίζουν.
Οι καβγάδες για τα παιχνίδια (μπάλες, παλιά παπούτσια, ψεύτικα κόκκαλα) μπορούν να αποφευχθούν αν τον πρώτο καιρό τους τα δίνουμε μόνο όταν είμαστε μαζί τους και υπάρχουν 2-3 παιχνίδια ώστε να μπορούν να τα μοιράζονται και να μη διεκδικούν το ένα και μοναδικό.
Βέβαια, αφορμή για καβγά μπορεί να αποτελέσει απλά και μόνο η παρουσία μας, την ώρα που γυρνάμε στο σπίτι από τη δουλειά. Η ένταση και η χαρά τους είναι τόσο μεγάλη, που συνδυασμένη με τη ζήλια και τον ανταγωνισμό για το ποιο θα έχει τα περισσότερα χάδια, τα κάνει να χάσουν τον έλεγχο και να αρπάζονται μεταξύ τους.
Την ίδια αντίδραση, δυστυχώς, μπορεί να έχουν αν δουν κάτι που θα τους προκαλέσει εκνευρισμό, για παράδειγμα έναν ξένο που θα πλησιάσει στο σπίτι. Αν τα σκυλιά είναι φύλακες και δεν έχουν εκπαιδευτεί έτσι ώστε να λειτουργούν συντροφικά, τότε με τον καβγά το ένα εξουδετερώνει το άλλο. Δύο τέτοιοι σκύλοι μόνο φύλακες δεν είναι…
Το ίδιο μπορεί να συμβεί με δύο αρσενικά, αν μυρίσουν κάποιο θηλυκό που βρίσκεται σε οίστρο ή με δύο θηλυκά αν το ένα τους βρίσκεται σε οίστρο.

Προετοιμάζοντας το έδαφος

Η επιλογή του φύλου του κουταβιού στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πιο σημαντική και από την επιλογή της φυλής, ιδιαίτερα αν ο σκύλος που ήδη υπάρχει στο σπίτι είναι αρσενικός. Τα περισσότερα αρσενικά σκυλιά είναι με κάθε έννοια κυρίαρχα στο χώρο τους και αυτό δεν έχει καμία σχέση με το αν είναι σκύλοι συντροφιάς, φύλαξης ή κυνηγόσκυλα, μεγαλόσωμα ή μικρόσωμα.
Όταν, λοιπόν, έρθει στο χώρο τους ένας άλλος αρσενικός, τον δέχονται υπομονετικά όσο είναι κουτάβι. Όταν όμως μεγαλώσει και αρχίσει να αμφισβητεί την κυριαρχία τού άλλου, διεκδικώντας χώρους, παιχνίδια και χάδια, τότε ίσως ξεκινήσει πόλεμος.
Είναι απαραίτητο λοιπόν να έχει γίνει μια σχετική προετοιμασία. Ο ενήλικος σκύλος πρέπει να είναι ισορροπημένος, με καλή υπακοή και με πολύ καλή σχέση με τους ιδιοκτήτες του, ειδικά αν έχουμε να κάνουμε με δύο αρσενικά, τα οποία μάλιστα προέρχονται από διαφορετικές φυλές.
Δύο θηλυκά προσαρμόζονται στη συμβίωση πιο εύκολα, με λίγη προσοχή όμως την περίοδο του οίστρου. Τότε, τα πνεύματα συνήθως οξύνονται.
Αντίθετα, ανάμεσα σε δύο ετερόφυλα σκυλιά δεν δημιουργούνται προβλήματα. Τις περισσότερες φορές, μάλιστα, το αρσενικό προστατεύει το θηλυκό, πιστοποιώντας με έναν ακόμα τρόπο την κυριαρχία του. Σε αυτή την περίπτωση, αν δεν επιθυμούμε το ζευγάρωμα, θα πρέπει δύο φορές το χρόνο να τα χωρίζουμε ή να συζητήσουμε με τον κτηνίατρό μας την περίπτωση της στείρωσης.

Το καλό παράδειγμα;

Αν ο ενήλικος σκύλος είναι υπάκουος και με καλή συμπεριφορά στο χώρο, γίνεται ο έμμεσος εκπαιδευτής του κουταβιού, στο οποίο μαθαίνει μαζί με τον ιδιοκτήτη ό,τι θετικό γνωρίζει. Το ίδιο ισχύει, όμως, και με τα αρνητικά. Το κουτάβι μαθαίνει πολύ εύκολα, γι’ αυτό από τις πρώτες μέρες πρέπει να ασχοληθούμε μαζί του και να το κατευθύνουμε. Αν ο ενήλικος σκύλος έχει κάποια προβλήματα, είναι σίγουρο ότι θα τα μεταφέρει και στο μικρό, αν δεν προσέξουμε.
Δεν είναι λίγες οι φορές που ο ενήλικος σκύλος -άλλοτε για να τραβήξει την προσοχή και άλλοτε γιατί δεν είναι ακόμα ώριμος- μιμείται το κουτάβι: αρχίζει να λερώνει μέσα στο σπίτι, κάνει ζημιές, γίνεται ανυπάκουος και γενικότερα επιδεικνύει μια συμπεριφορά που είχε να εμφανίσει από την εποχή που ήταν κουτάβι. Εκεί χρειάζεται να επέμβουμε, μαλώνοντάς τον (προσοχή, όχι ξύλο) και συγχρόνως δείχνοντας υπομονή. Θα επανέλθει πολύ σύντομα.

Σεβασμός στους κανόνες του σπιτιού

Με τον ερχομό του κουταβιού πρέπει να καταβάλλουμε μεγάλη προσπάθεια για να μην αλλάξει τίποτα στις βασικές συνήθειες του πρώτου σκύλου μας (στο φαγητό, στη βόλτα, στο χρόνο ενασχόλησης μαζί του) ώστε να μην αποδώσει τις αλλαγές στο κουτάβι. Ό,τι πρέπει να αλλάξει, είναι καλό να αλλάζει σταδιακά.
Στην αρχή, λοιπόν, αν πρέπει να μοιράσουμε το χρόνο μας, θα πρέπει να αφιερώνουμε λίγο περισσότερο χρόνο στο μεγάλο (που έτσι κι αλλιώς είχε μάθει σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής) και σιγά-σιγά θα ισορροπήσουμε το χρόνο ανάμεσα και στους δύο, με το να τους χαιρόμαστε και τους δύο μαζί.
Φέρτε τα σκυλιά σε επαφή από την πρώτη στιγμή, δείξτε στο μεγάλο ότι από εδώ και πέρα θα ζει με το νέο του φίλο και στο μικρό ότι όπως βρήκε την οικογένειά σας και το χώρο σας, έτσι βρήκε και κάποιον ίδιον με αυτόν που θα τον βοηθήσει να μεγαλώσει.
Λογικά, θα είστε καλύτερος με το δεύτερο σκύλο σας, όντας πλέον έμπειρος ιδιοκτήτης και δεν θα επαναλάβετε λάθη που πιθανώς είχατε κάνει με τον προηγούμενο.

Ο δεύτερος σκύλος δεν είναι «ηρεμιστικό»!

Αν ο σκύλος σας γαβγίζει σαν… δαιμονισμένος στα σκυλιά που περνούν και γίνεται επιθετικός με τους ομόφυλούς του, μην ακούσετε όσους σας συστήσουν να πάρετε ένα δεύτερο για να ηρεμήσει.
Στην καλύτερη περίπτωση θα παίζει και θα συμβιώνει άνετα με το φίλο του, ενώ με τα άλλα σκυλιά θα εξακολουθήσει να είναι ο ίδιος –αν όχι χειρότερος…
Στη χειρότερη περίπτωση, θα αποκτήσετε δύο σκύλους με το ίδιο πρόβλημα.

Η πρώτη συνάντηση

* Παροτρύνετε τον μεγάλο να μυρίσει το κουτάβι και να αρχίσει να το αναγνωρίζει σαν δικό του.
* Μην παίρνετε το κουτάβι αγκαλιά για να το "προστατεύσετε".
* Μην έχετε τα δύο σκυλιά μόνιμα σε απόσταση, είτε πίσω από τζάμια είτε σε ξεχωριστά μπαλκόνια

ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΣΚΥΛΩΝ

Συμβουλές για την πρώτη φορά που έχεις σκύλο.

Πρώτη φορά στο σπίτι.

Παρότι θα θέλετε να χαρείτε το καινούργιο σας κουταβάκι, τις πρώτες μέρες αφήστε το ελεύθερο να εξερευνήσει το νέο του σπίτι και να σας γνωρίσει. Αποφύγετε το μπάνιο, κάντε του στεγνό καθάρισμα αν χρειαστεί.

Διατροφή.

 Ένα κουτάβι θα πρέπει να ταΐζεται περίπου 4 φορές την ημέρα, με τροφή κατάλληλη για τη ράτσα και την ηλικία του και σε ποσότητα ανάλογη με το βάρος του. Οι περισσότερες τροφές ποιότητας αναγράφουν την ημερήσια ποσότητα που πρέπει να τρώει το κουτάβι ώστε να διατηρήσει το ιδανικό του βάρος. Επίσης ο κτηνίατρος σας μπορεί να σας συμβουλέψει καταλλήλως.

  Για την πλήρη και ισορροπημένη διατροφή ενός κουταβιού συνιστούμε ξηρά τροφή (κροκέτα) το δυνατόν καλύτερης ποιότητας. Η ξηρά τροφή θα πρέπει να συνοδεύεται πάντα από άφθονο φρέσκο νερό. Κατά την πρώτη εβδομάδα μπορείτε να δίνετε την ξηρά τροφή μουλιασμένη σε χλιαρό νερό και ανακατεμένη με λίγη κονσέρβα για κουτάβια.

  Σε ένα μικρόσωμο κουτάβι δίνετε του επίσης νερό, με ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι διαλυμένο, για να αποφύγετε συμπτώματα υπογλυκαιμίας.

 Συνιστούμε να αποφεύγετε τις λιχουδιές ανάμεσα στα γεύματα. Δίνετέ του μόνο πολύ μικρές ποσότητες για λόγους εκπαίδευσης ή επιβράβευσης.

 Τρόφιμα προορισμένα για ανθρώπινη κατανάλωση (γλυκά, γάλα, αγελαδινά και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα) δε συνίστανται. Σκυλάκια άνω των 2 μηνών έχουν λάβει την απαραίτητη ποσότητα γάλακτος από τη μητέρα τους. Αν θεωρηθεί όμως απαραίτητο από τον κτηνίατρο, υπάρχουν σκευάσματα απολύτως κτηνιατρικά υποκατάστατα του μητρικού γάλακτος σε σκόνη.

Εμβολιασμοί

 Το κουτάβι μέχρι να ολοκληρώσει τα εμβόλια του δε θα πρέπει να έρθει σε επαφή με άλλα ζώα ή με ανθρώπους, που πριν έχουν έρθει σε επαφή με άλλα ζώα. Εάν έχετε παίξει με ένα άλλο ζωάκι πλύνετε καλά τα χέρια σας πριν έρθετε σε επαφή με το δικό σας, ώστε να αποφύγετε να του μεταφέρετε ιώσεις. Κρατάτε το κουτάβι σε χώρο ελεγχόμενο και μη το βγάζετε βόλτα. Για τις μετακινήσεις του κουταβιού (π.χ. επίσκεψη στον κτηνίατρο) χρησιμοποιήστε ένα κιβώτιο μεταφοράς.

   Οποιοδήποτε κουτάβι σας προμηθεύσουμε θα έχει εμβολιασθεί τουλάχιστον μία φορά. Για τα υπόλοιπα εμβόλια ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κτηνιάτρου σας. Συνιστούμε την αγορά ενός κουταβιού να ακολουθεί η επίσκεψη σε κτηνίατρο, έχοντας πάντα το βιβλιάριο υγείας.

Ευαισθησίες

Παρότι ένας σκύλος είναι πιο ανθεκτικός από τον άνθρωπο στις καιρικές συνθήκες, ένα κουτάβι είναι ευαίσθητο όπως ένα μωράκι. Μη το αφήνετε για ώρα σε δυνατό ήλιο ή βρεγμένο στο κρύο. Αν το κουτάβι μένει σε εξωτερικό χώρο, έχετε του ένα σπιτάκι καθαρό και στο κατάλληλο μέγεθος.

   Να θυμάστε πως ό,τι ενοχλεί έναν άνθρωπο ενοχλεί και ένα σκυλάκι. Δεν κάνει όμως να φτάνουμε σε υπερβολές.

   Ένα σκυλάκι είναι ένα ευαίσθητο πλάσμα το οποίο χρειάζεται τη συντροφιά και την αγάπη της οικογένειάς του. Οι άσκοπες φωνές όπως και η βία θα του δημιουργήσουν ψυχολογικά προβλήματα. Πρέπει να ψυχολογείτε το ζωάκι σας με τον ίδιο τρόπο που θα ψυχολογούσατε ένα παιδί. Ένα σκυλάκι είναι ο καθρέφτης του αφεντικού του. Δεν υπάρχουν κακά σκυλιά παρά μόνο σκυλιά που έλαβαν λάθος ανατροφή.

Πρώτη τουαλέτα

Ένα κουτάβι συμπεριφέρεται όπως και ένα μωρό. Μετά από κάθε γεύμα θα θέλει να κάνει την τουαλέτα του. Είναι πιο εύκολο να ελεγχθεί αυτό δίνοντας στο κουτάβι συγκεκριμένα γεύματα. Μετά το γεύμα οδηγήστε το κουτάβι στο χώρο όπου θα είναι η τουαλέτα του και επιβραβεύστε το όταν θα κάνει την ανάγκη του εκεί. Αργότερα, αφού το κουτάβι ολοκληρώσει τον κύκλο εμβολίων του, μπορείτε να το μάθετε να κάνει την τουαλέτα του στην βόλτα του.

Εκπαίδευση

Η εκπαίδευση ενός κουταβιού μπορεί να γίνει ως ένα σημείο από το αφεντικό του – όπως για παράδειγμα για την τουαλέτα του. Ένα σκυλάκι μπορεί να καταλάβει από την φωνή πολύ περισσότερα πράγματα απ’ ότι νομίζουμε. Όποτε μαθαίνει κάτι το ζωάκι σας πρέπει να επιβραβεύεται, αλλά οι λιχουδιές πρέπει να είναι μετρημένες ώστε το ζωάκι να μη μάθει να κάνει κάτι μόνο για το φαγητό. Η ικανότητα εκμάθησης ενός κουταβιού είναι σημαντικά αυξημένη από τον 4^ο – 5^ο μήνα και μετά όπου πλέον εμπεδώνει ό,τι μαθαίνει. Οι κακές συνήθειες θα πρέπει να περιοριστούν από την αρχή. Δεν πρέπει όμως να προσπαθούμε να αλλάξουμε τη φύση του ζώου!

   Στην ηλικία των 4 μηνών το σκυλάκι θα αρχίσει να αλλάζει τα δόντια του. Εκείνη την περίοδο το κουτάβι θα ψάχνει αντικείμενα να μασήσει, που θα βοηθήσουν την ανάπτυξη της οδοντοστοιχίας του. Δώστε του ειδικά κόκαλα και αποθαρρύνετε το από το μάσημα των παπουτσιών σας. Επίσης είναι φυσικό τότε η οδοντοστοιχία του να μην είναι πλήρης. Βουρτσίζετέ του τα δόντια καθημερινά ώστε να αποφύγετε οδοντικές νόσους.

Βόλτες

 Κάθε σκυλάκι, από το πιο μεγαλόσωμο ως το πιο μικροσκοπικό, έχει ανάγκη από βόλτα σε καθημερινή βάση. Η βόλτα είναι ανάγκη του σκύλου, τόσο σωματική όσο και ψυχολογική. Ένα σκυλάκι το οποίο μένει καθημερινά μέσα στο διαμέρισμα θα γίνει νευρικό ακριβώς όπως και ο άνθρωπος! Βόλτα θα πρέπει να βγαίνει ένα σκυλάκι καθημερινά, όσο περισσότερες φορές γίνεται και για το δυνατόν μεγαλύτερο διάστημα. Πάντα παρακολουθείτε το σκυλάκι σας αν κουράστηκε ή θέλει νερό. Αποφύγετε τις βόλτες μόνο σε νεαρή ηλικία, όπως αναφέρθηκε και στην παράγραφο «ευαισθησίες». Πάντα βγάζετε το σκυλάκι σας βόλτα με λουράκι, ώστε να αποφύγετε ατυχήματα.

Πρέπει να φοράμε ρούχα σε σκύλους ή όχι;

ΚΡΥΩΝΟΥΝ ΟΙ ΣΚΥΛΟΙ;

Όσο πιο πολύ κρυώνει ο καιρός, τόσο πιο συχνά αναρωτιούνται οι ιδιοκτήτες σκύλων σχετικά με το πόσο άνετα νιώθει ο πιστός τους φίλος με την αλλαγή του καιρού. Το πρώτο που πρέπει να προσέξουμε είναι η συμπεριφορά του σκύλου μας στο κρύο. Αν για παράδειγμα χιονίζει και ο σκύλος μας δεν φαίνεται να προσπαθεί να προστατευτεί αλλά είναι άνετος και χαρούμενος, τότε προφανώς και δεν ενοχλείται από την χαμηλή θερμοκρασία. Αν όμως βλέπουμε πως ο σκύλος μας τρέμει, τότε το πιο πιθανό είναι πως κρυώνει.

Κάτι άλλο που πρέπει να έχουμε στο νου μας είναι η ράτσα του σκύλου μας ή αν δεν είναι ράτσας, τον τύπο του τριχώματος του. Υπάρχουν ράτσες οι οποίες κατάγονται από χώρες με κρύο κλίμα και άλλες από χώρες με θερμό κλίμα. Για παράδειγμα, τα χάσκι (husky) είναι σκύλοι που σαν ράτσα προέρχονται από την Σιβηρία ή την Αλάσκα και χρησιμοποιούνταν για να σέρνουν το έλκηθρο στο χιόνι. Όπως είναι λογικό, οι σκύλοι αυτοί έχουν τέτοια “κατασκευή” που όχι μόνο αντέχουν αλλά νιώθουν και ευφορία στον κρύο καιρό, ενώ αντίθετα δεν τους αρέσει η ζέστη. Η ράτσα όμως των τσιουάουα (chihuahua) που κατάγεται από το Μεξικό είναι συνηθισμένη σε πιο υψηλές θερμοκρασίες κι έτσι ο πολύ κρύος καιρός τα κάνει να νιώθουν δυσάρεστα. Αυτό που κυρίως κάνει τους σκύλους ανθεκτικούς ή όχι στο κρύο είναι το είδος του τριχώματος τους. Γενικά το τρίχωμα του σκύλου του προσφέρει θερμομόνωση και προστασία από την βροχή. Υπάρχουν όμως ράτσες οι οποίες έχουν πιο πυκνό και ανθεκτικό τρίχωμα από άλλες, καθότι έχουν και υπόστρωμα τριχώματος (διπλή στρώση τριχώματος). Έτσι ράτσες με όχι τόσο πυκνό ή μακρύ και με μονής στρώσης τρίχωμα είναι πιο πιθανό να κρυώνουν. Γενικά επειδή το τρίχωμα είναι προστατευτικό, καλό είναι οι σκύλοι να μην κουρεύονται τον χειμώνα.

Αν ένας σκύλος “αφήνει τρίχες” τότε δεν τον βγάζουμε στο μπαλκόνι ή τον κουρεύουμε “γουλί”, αλλά τον χτενίζουμε συχνά και επιμελώς με την ειδική βούρτσα που κρατάει τις “παραπανίσιες” τρίχες.

Πέρα από τα χαρακτηριστικά του σκύλου, σημασία έχει και ο τρόπος ζωής του. Δηλαδή, ένας σκύλος “σαλονιού” ο οποίος είναι συνηθισμένος να ζει στην θερμοκρασία που έχουμε στο σπίτι μας (για παράδειγμα 20 βαθμούς κελσίου), όταν βγαίνει έξω και εκτίθεται ξαφνικά σε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες, τότε ανάλογα και με τον σκύλο ( όπως είπαμε και παραπάνω), μπορεί το κρύο να του δημιουργεί πρόβλημα. Από την άλλη μεριά, αν ο σκύλος μας ζει έξω όλο το 24ωρο (και αυτό πρέπει να συμβαίνει μόνο με ράτσες οι οποίες το αντέχουν και όχι με ράτσες “σαλονιού”), τότε πρέπει να έχει στην διάθεση του ένα σπιτάκι για σκύλους για να μπορεί να προστατεύεται από το κρύο και την βροχή όταν το επιθυμεί και οπωσδήποτε να είναι καλοταϊσμένος.

Φυσικά, πέρα από όλα αυτά, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη και την κατάσταση της υγείας του σκύλου μας. Ενδεχομένως ένα μικρό κουτάβι, ένας γέρικος ή άρρωστος σκύλος να χρειάζεται πιο πολύ προσοχή για να προστατευτεί από το κρύο. Σε όλες τις περιπτώσεις όμως θα πρέπει να προσέχουμε την διατροφή του σκύλου μας έτσι ώστε αυτή να είναι πλήρης σε ενέργεια και θρεπτικά συστατικά και όχι για παράδειγμα να αποτελείται μόνο από ψωμιά.

Τα ρούχα για σκύλους πολλές φορές μας ξενίζουν στο μάτι αλλά η αλήθεια βρίσκεται κάπου στην μέση. Πρέπει να σεβόμαστε την φύση του σκύλου μας και όχι να τον βλέπουμε σαν κούκλα. Αν όμως ανήκει στις ευπαθείς στο κρύο ομάδες σκύλων, τότε και μόνο μπορούμε όταν τον βγάζουμε βόλτα να του φοράμε ένα ειδικό πουλόβερ ή μπουφάν για σκύλους και να του το βγάζουμε όταν επιστρέφουμε στην θερμοκρασία του σπιτιού μας. Ποτέ να μην το αφήνουμε για “στολίδι”.

Για αυτούς που λένε ότι τα σκυλιά είναι ζώα και “δεν έχουν ανάγκη”, θυμηθείτε ότι οι σκύλοι εξημερώθηκαν από τους ανθρώπους πριν από δεκάδες χιλιάδες χρόνια και πλέον εξαρτώνται από εμάς για τις ημερήσιες ανάγκες τους και για την προστασία τους από κινδύνους. Καθώς τα κοινωνικοποιήσαμε και ζουν μαζί μας χρειάζονται την προσοχή μας και την αγάπη μας, εκτός από τα βασικά όπως τροφή, νερό και ιατρική φροντίδα.

Πηγή:Περιοδικό ''Το κουτί''

Golden Retriever

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

Τα Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι σκυλιά μεσαίου προς μεγάλου μεγέθους. Συγκεκριμένα, το ύψος ενός αρσενικού Γκόλντεν Ριτρίβερ κυμαίνεται από 58 έως 61 εκατοστά, ενώ το αντίστοιχο του θηλυκού από 55 έως 57 εκατοστά. Όσον αφορά το βάρος, ένα αρσενικό Γκόλντεν Ριτρίβερ συνήθως ζυγίζει από 29 έως 34 κιλά ενώ ένα θηλυκό από 27 έως 32 κιλά. Το τρίχωμα του Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι ίσιο ή ελαφρώς κυματιστό. Ο χρωματισμός που συναντάται πιο συχνά είναι οι αποχρώσεις του χρυσαφί, του κρεμ και πιο σπάνια το ανοιχτό καφέ.Η ιδιοσυγκρασία του Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ράτσας και περιγράφεται ως "ευγενική, φιλική και με αυτοπεποίθηση". Είναι πολύ καλό οικογενειακό κατοικίδιο και τα πηγαίνει καλά με τα παιδιά. Συμπεριφέρεται εξίσου καλά και στους ξένους εκτός από τα γνωστά του πρόσωπα. Το γεγονός αυτό δεν το κάνει καλό σκύλο φύλακα. Το τυπικό Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι ήρεμο, φυσικά έξυπνο και πράο, με μια εξαιρετική προθυμία να ευχαριστήσει τους γύρω του.Ο μέσος όρος ζωής για ένα Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι 11 με 11½ χρόνια.




ΥΓΕΙΑ

Τα Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι ευαίσθητα σε συγκεκριμένες ασθένειες. Γι' αυτό συνίσταται να επισκέπτονται το κτηνίατρο μία φορά το χρόνο για εξετάσεις ρουτίνας. Είναι γνωστό ότι παρουσιάζουν γενετικές ανωμαλίες και άλλες ασθένειες. Η δυσπλασία των ισχύων είναι κοινή στη ράτσα. Για το λόγο αυτό, κατά την αγορά ενός κουταβιού συνίσταται να είναι γνωστό το γενεολογικό του δέντρο και να εξεταστεί το κουτάβι από το OFA ή από το PennHIP για τη νόσο του ισχίου. Ακόμη, η παχυσαρκία είναι κοινή, καθώς τα Γκόλντεν Ριτρίβερ λατρεύουν να τρώνε. Τα κουτάβια θα πρέπει να τρώνε περίπου 3 κύπελλα φαγητό την ημέρα και οι ενήλικες 3-5 κύπελλα. Η ποσότητα αυτή μεταβάλλεται από το είδος του φαγητού και από το πόσο ενεργητικός είναι ο σκύλος.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ

Η ιδιοσυγκρασία του Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ράτσας και περιγράφεται ως "ευγενική, φιλική και με αυτοπεποίθηση". Είναι πολύ καλό οικογενειακό κατοικίδιο και τα πηγαίνει καλά με τα παιδιά. Συμπεριφέρεται εξίσου καλά και στους ξένους εκτός από τα γνωστά του πρόσωπα.Το γεγονός αυτό δεν το κάνει καλό σκύλο φύλακα. Το τυπικό Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι ήρεμο, φυσικά έξυπνο και πράο, με μια εξαιρετική προθυμία να ευχαριστήσει τους γύρω του.

Το Γκόλντεν Ριτρίβερ είναι επίσης γνωστό για την υψηλή νοημοσύνη του. Κατέχει την τέταρτη θέση στο βιβλίο The Intelligence of Dogs του Stanley Coren, πίσω από το Μπόρντερ Κόλι, το Πουντλ και τον Γερμανικό Ποιμενικό καθώς εκπαιδεύεται εύκολα και είναι υπάκουο. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως κυνηγόσκυλο, οδηγός, στην αναζήτηση συντριμμιών και στην ανίχνευση ναρκωτικών ουσιών, εξαιτίας της κοινωνικότητας, της ηρεμίας και της θέλησης για μάθηση που το χαρακτηρίζει.

ΚΑΛΛΩΠΙΣΜΟΣ

Τα Γκόλντεν Ριτρίβερ χρειάζονται τακτικό καλλωπισμό και περιστασιακό μπάνιο. Συνίσταται να χτενίζονται μία φορά την εβδομάδα και κάθε μέρα σε περιόδους μεγάλης αποβολής τριχώματος και να κάνουν μπάνιο κάθε δύο μήνες. Ρίχνουν κάπως το τρίχωμα τους κατά τη διάρκεια της χρονιάς αλλά είναι γνωστό ότι ρίχνουν μεγάλες ποσότητες δύο φορές το χρόνο. Επίσης, τα αυτιά τους χρειάζονται τακτικό καθαρισμό αλλιώς μπορεί να προκληθούν λοιμώξεις σε αυτά. Αν και η ρίψη τριχώματος είναι αναπόφευκτη με τα Γκόλντεν Ριτρίβερ, ο συχνός καλλωπισμός μειώνει την ποσότητα που αποβάλλουν. Η σοβαρή ρίψη τριχώματος που έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φαλακρών μπαλωμάτων μπορεί να είναι ενδεικτική άγχους ή ασθένειας του σκύλου.

.

A little dog...

West Highland White Terrier

Η West  Highland White Terrier, κοινώς γνωστό ως Westie, είναι μια σκοτσέζικη φυλή του σκυλιού με ένα διακριτικό λευκό παλτό. Η σύγχρονη ράτσα κατάγεται από μια σειρά εκδόσεων προγραμμάτων αναπαραγωγής του λευκού τεριέ στη Σκωτία πριν από τον 20ο αιώνα.  Οι φυλές των μικρών λευκώνσκωτσέζικο τεριέ δόθηκαν σύγχρονο όνομά της για πρώτη φοράτο 1908, με αναγνώριση από μεγάλες λέσχες ρείθρωνσυμβαίνουν περίπου την ίδια εποχή. Η φυλή παραμένει δημοφιλήςστο Ηνωμένο Βασίλειο και είναι στην κορυφή τρίτο όλων τωνφυλών στις ΗΠΑ από το 1960. Δεν έχει παρουσιαστεί στην τηλεόραση και τον κινηματογράφο συμπεριλαμβανομένωνHamish Macbeth και στη διαφήμιση από εταιρείες όπως η τροφή για σκύλους Cesar και Σκωτίας ουίσκι Black & White.

Η φυλή είναι ένα μικρό τεριέ, αν και με τα μακρύτερα πόδια από ό, τι άλλο Σκωτίας φυλές των τεριέ. Έχει ένα άσπρο διπλό παλτό της γούνας που συμπληρώνει το πρόσωπο του σκύλου του δίνει μιαστρογγυλεμένη εμφάνιση. Η φυλή μπορεί να είναι καλή με τα παιδιά, αλλά δεν θα ανεχτεί ασφαλής μεταφορά του. Το Westieείναι μια δραστήρια φυλή, αλλά είναι κοινωνικά με υψηλή κίνηση θηραμάτων. Αρκετές φυλή ειδικοί και μη-ειδικά ζητήματα υγείαςεμφανίζονται στη φυλή, συμπεριλαμβανομένων μια κατάσταση κατά την νεαρά σκυλιά παρατσούκλι "σαγόνι westie", το οποίοπροκαλεί υπερβολική αύξηση των οστών της γνάθου του σκύλου.Είναι επίσης επιρρεπείς σε παθήσεις του δέρματος, με μια φυλήσυγκεκριμένη κατάσταση που ονομάζεται υπερπλαστικώνδερματοπάθειας που συμβαίνουν.

Πώς να κάνω μπάνιο το σκυλάκι μου;

ΕΠΟΧΉ: Το πρώτο μπάνιο δεν θα πρέπει να γίνει ενωρίτερα από τους 3 μήνες, μια και στους 3 μήνες το κουταβάκι μας έχει εμβολιαστεί με τα απαραίτητα εμβόλια. Την πρώτη φορά που θα επιχειρήσετε να λούσετε το σκυλάκι, καλό είναι να περιορίσετε το χρόνο του λουσίματος στο ελάχιστο και να ανταμείψετε αργότερα με χάδια και λιχουδιές. Είναι καλό το μπάνιο να αποτελέσει από την αρχή μια θετική εμπειρία –όσο αυτό γίνεται- ούτως ώστε οι επόμενες φορές να είναι ευκολότερες τόσο για εσάς όσο και για το κατοικίδιό σας.




Έξω από το σπίτι ή μέσα;Είναι προτιμότερο το μπάνιο να γίνεται μέσα στο σπίτι καθώς αυτό είναι πιο πρακτικό και εύκολο τόσο για εσάς όσο και για το σκύλο σας. Ποτέ μην λούζετε το σκυλάκι σας έξω όταν κάνει κρύο, ειδικά όταν πρόκειται για κουταβάκι το οποίο δεν είναι σε θέση ακόμα να ρυθμίσει σωστά τη θερμοκρασία του σώματός του.




Πόσο συχνά;Καλό θα ήταν να γίνεται κάθε 20 ημέρες      με 1 μήνα.Αν το λούζετε πιο συχνά τότε θα προκαλέσει ξηροδερμία και θαμπό τρίχωμα.Η συχνότητα του λουσίματος εξαρτάται από τη ράτσα του σκύλου σας.Συμβουλευτείτε το κτηνίατρό σας ή κάποιον άλλο ειδικό.Αν το σκυλάκι σας περνάει πιο πολύ χρόνο έξω από το σπίτι τότε το λούσιμό του θα πρέπει να είναι πιο συχνό.Ακόμη το τρίχωμα κάθε σκύλου καθορίζει τη συχνότητα του μπάνιου.Αν ένας σκύλος έχει λείο και ίσιο τρίχωμα τότε το μπάνιο του θα μπορεί να είναι πιο αραιά γιατί το χτένισμα θα μπορέσει να το κρατήσει καθαρό πιο πολύ καιρό.




Τί σαμπουάν να χρησιμοποιήσω;Ποτέ μην χρησιμοποιήσετε σαμπουάν για ανθρώπους .Μπορείτε να βρείτε στην αγορά ειδικά σαμπουάν για σκύλους.




Τί θα χρειαστώ;Ένα καλό σαμπουάν, κατάλληλο για σκύλους.Ένα απαλό σφουγγάρι,πετσέτα, κατά προτίμηση ειδική πετσέτα για σκύλους η οποία απορροφά     νερό και συνεπώς στεγνώνει γρηγορότερα το τρίχωμα.Χτένα για σκύλους,απαλή βούρτσα,ένα αντιολισθητικό χαλάκι,βαμβάκι.








Πριν το μπάνιο...

Είναι σημαντικό πριν το μπάνιο να χτενίσετε καλά το σκυλάκι σας και να ξεδιαλύνετε τυχόν κόμπους. Αν δεν το κάνετε αυτό, τότε το νερό θα μετατρέψει τους κόμπους σε στερεές μάζες και πιθανόν να χρειαστεί κόψιμο του τριχώματος για να απομακρυνθούν.

Βεβαιωθείτε ότι έχετε όλα τα απαραίτητα κοντά σας, τοποθετήστε το αντιολισθητικό χαλάκι στο μπάνιο και ρυθμίστε τη θερμοκρασία του νερού ώστε να μην είναι ούτε κρύο ούτε πολύ ζεστό.


Η ώρα του μπάνιου...


Μιλάτε με τόνο ήρεμο, τρυφερό και καθησυχαστικό ώστε να μην τρομάξετε το σκυλάκι. Αποφεύγετε απότομες κινήσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του μπάνιου.

Βρέξτε το σκύλο πολύ καλά με άφθονο νερό. Έπειτα, βάλτε αρκετή ποσότητα σαμπουάν στην πλάτη του και κάντε μασάζ βαθιά στο τρίχωμα για αρκετή ώρα -10 λεπτά είναι αρκετά-. Προσέξτε να μην πάει σαπουνάδα στο πρόσωπο, ειδικότερα στα μάτια και το στόμα.

Για να καθαρίσετε το πρόσωπο, χρησιμοποιείστε ένα απαλό σφουγγάρι, το οποίο θα μουσκέψετε σε νερό και για να καθαρίσετε τις πατούσες, μεταξύ των δακτύλων και τα νύχια, χρησιμοποιείστε μία απαλή βούρτσα.

Ξεβγάλτε σχολαστικά τη σαπουνάδα. Δεν πρέπει να μείνει ούτε ίχνος, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει δερματικά προβλήματα και αλλεργικές αντιδράσεις.

Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στα αυτιά. Δεν πρέπει να μπει σαπουνάδα ή νερό στα αυτιά καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει ωτίτιδα.


Μετά το μπάνιο...


Αφήστε το σκύλο να τιναχτεί 2-3 φορές, σκουπίστε τον με μια πετσέτα και σκουπίστε με το βαμβάκι τα αυτιά του για να αποφύγετε τυχόν μολύνσεις. Αν θέλετε να χρησιμοποιήσετε πιστολάκι μαλλιών, σιγουρευτείτε ότι το έχετε σε χαμηλή ένταση και θερμότητα. Αν κρίνετε ότι ο καιρός είναι καλός και ότι δεν χρειάζεται πιστολάκι, τότε αφήστε το σκύλο σε ένα χώρο ζεστό, χωρίς ρεύμα αέρος, για να στεγνώσει.